سالی کرکلند، ستارهٔ صحنه و پرده که نامزدی اسکار در «آنا» را به‌دست آورد، در سن ۸۴ سالگی درگذشت

نیویورک (AP) — سالی کرکلند، مدل سابقی که به یک بازیگر ثابت در صحنه، فیلم و تلویزیون تبدیل شد و به‌ویژه به‌خاطر حضور کنار پل نیومن و رابرت ردفورد در «The Sting» و نقش اصلی‌اش که در فیلم ۱۹۸۷ «آنا» نامزد اسکار شد، درگذشت. او ۸۴ ساله بود.

نمایندهٔ او، مایکل گرین، گفت که کرکلند صبح روز سه‌شنبه در یک مرکز مراقبت در پالم اسپرینگز، کالیفرنیا درگذشت.

دوستان در این پاییز یک حساب GoFundMe برای تأمین هزینه‌های درمان او ایجاد کردند. آن‌ها گفتند که او چهار استخوان در گردن، مچ دست راست و لگن چپش را شکسته بود. در حین بهبود، عفونت‌هایی نیز به‌وجود آمد که منجر به بستری شدن در بیمارستان و بازتوانی شد.

«شوخ، پُر انرژی، آسیب‌پذیر و خودانتقادی بود»، بازیگر جنیفر تیلی، که در «Sallywood» هم‌ستارهٔ کرکلند بود، در X نوشت. «او هرگز نمی‌خواست کسی بگوید که او رفته است. نگوید سالی مرد، بگوید سالی به جهان ارواح رفت. سفر ایمن، بانوی زیبا.»

کرکلند در فیلم‌هایی همچون «The Way We Were» به همراه باربرا استریساند، «Revenge» به همراه کوین کوست‌نر، «Cold Feet» با کیت کارادین و تام وییتس، «EDtv» ساخته ران هوارد، «JFK» اثر الیور استون، «Heatwave» با سیسلی تیسون، «High Stakes» با کاتی بیتس، «Bruce Almighty» با جیم کری و فیلم تلویزیونی ۱۹۹۱ «The Haunted» که دربارهٔ یک خانوادهٔ مواجه با پدیده‌های ماورای طبیعت بود، ایفای نقش کرد. او نقش کوتاهی در فیلم «Blazing Saddles» اثر مل بروکس داشت.

بزرگ‌ترین نقش او در فیلم ۱۹۸۷ «آنا» بود؛ او به‌عنوان یک ستارهٔ سینمای چک که در حال زوال بود، زندگی‌اش را در ایالات متحده بازسازی می‌کرد و به بازیگر جوانتری به نام پائولینا پوریزکووا راهنمایی می‌داد. کرکلند جایزه گلدن گلوب را به‌دست آورد و به‌همراه «چیِر» در «Moonstruck»، «گلِن کلوز» در «Fatal Attraction»، «هولی هانتر» در «Broadcast News» و «مرل استریپ» در «Ironweed»، نامزد اسکار شد.

«کرکلند یکی از آن اجراکنندگانی است که استعدادش برای همکارانش یک راز آشکار بوده اما برای عموم مردم همچنان مرموز است»، منتقد روزنامه لس‌آنجلس تایمز در نقد خود نوشت. «پس از این اجرایی که شبیه به شهاب‌سنگی درخشان بود، نباید هیچ‌گونه سردرگمی‌ای در مورد هویت او باقی بماند.»

سابقه‌های بازیگری کرکلند در تلویزیون شامل حضور در «Criminal Minds»، «Roseanne»، «Head Case» و همچنین به‌عنوان بازیگر ثابت در برنامه‌های تلویزیونی «Valley of the Dolls» و «Charlie’s Angels» است.

سال‌دت کرکلند در شهر نیویورک به‌دنیا آمد؛ مادرش ویراستار مد در مجلات Vogue و Life بود که از سن پنج سالگی دخترش را به مدلینگ ترغیب کرد. کرکلند از آکادمی آمریکایی هنرهای نمایشی فارغ‌التحصیل شد و با فیلیپ برتن، معلم ریچارد برتن، و لی استراسبرگ، استاد مکتب متد در بازیگری، تحصیل کرد. اولین موفقیت او حضور در «13 Most Beautiful Women» اثر اندی وارول در سال ۱۹۶۴ بود. او به‌صورت برهنه نقش قربانی ربایش در اثر «Sweet Eros» اثر ترنس مک‌نالی که به‌صورت آف‑برادوی اجرا می‌شد ایفا کرد.

او نقطهٔ سقوط حرفه‌ای خود را زمانی تجربه کرد که در فیلم ۱۹۶۹ «Futz» بر روی یک خوک عریان سوار شد؛ که یک منتقد گاردین آن را بدترین فیلمی که تا به حال دیده بود توصیف کرد. او نوشت: «این فیلم دربارهٔ مردی بود که عاشق یک خوک شد و حتی با معیارهای افسرده‌بار آن دوره، افسرده‌بار بود».

کرکلند همچنین به دلیل برهنگی در تعداد زیادی از نقش‌ها و علل اجتماعی‌اش شناخته شد که مجله Time او را «ایزادورا دانکل معاصر در حوزهٔ بازیگری برهنه» نامید.

کرکلند به‌عنوان داوطلب برای افراد مبتلا به ایدز، سرطان و بیماری‌های قلبی، از طریق صلیب سرخ آمریکا افراد بی‌خانمان را تغذیه می‌کرد، در تلهمون‌ها برای مراکز مراقبت‌های پایان‌حیات شرکت می‌کرد و حامی زندانیان، به‌ویژه جوانان بود.

اتحادیهٔ بازیگران SAG‑AFTRA او را «یک اجراکنندهٔ بی‌باک که هنر و حمایت‌هایش بیش از شش دهه را در بر می‌گیرد» توصیف کرد و افزود که «به‌عنوان یک مربی حقیقی و مدافع بازیگران، سخاوت و روح او همچنان الهام‌بخش خواهد بود.»