جارد بوش می‌کوشد تا ضربان قلب امپراتوری رسانه‌ای را به‌صورت ثابت‌تری حفظ کند. «زوتوپیا ۲» یک آزمایش خواهد بود.
«اجازهٔ بغل‌کردن؟»
بازیگر برنده اسکار، کی هوای کوآن، همان خط را شش بار با لحن‌های مختلف ادا کرده بود: نرم. روشن. با کمی هیس بیشتر — او در نهایت صدای کاراکتری به نام گری دِسِنیک در «زوتوپیا ۲» را می‌داد.
متأسفانه، نیاز به سعی هفتم بود. «شاید یک بار، مثل، از گوشه‌ی دهان‌تان امتحان کنید»، صدایی نامرئی پیشنهاد داد.
آقای کوآن عرق‌اش را از پشت گردنش با حوله پاک کرد و تمام تلاشش را کرد.
«اوه، این‌قدر عالیه!» صدای آن گفت. «می‌توانیم یک بار دیگر، با کم‌کم‌ترین لبخند روی کل صورت بگیریم؟»
کسی که صبح آن روز ژوئیه، آقای کوآن را به داخل استودیوی ضبط می‌کشاند، جارد بوش بود؛ کسی که «زوتوپیا ۲» را نوشت و به‌همراه بایرون هوارد کارگردانی کرد. از یک سو، فشار بوش برای دقیق گرفتن هر صدا، همان دقت عادی یک فیلمساز بود؛ اما او دلیل بزرگ‌تری برای رسیدن به کمال داشت.
سال گذشته، دیزنی برای حل مشکلی در استودیوی ۱۰۲ سالهٔ انیمیشن خود به آقای بوش مراجعه کرد. پس از بیش از یک دههٔ موفقیت پی‌درپی، انیمیشن دیزنی دچار لغزش شد و دو فیلم بی‌نظمی و خجالت‌بار را یکی پس از دیگری عرضه کرد. «دنیای عجیب»، ماجرایی دربارهٔ یک نوجوان همجنس‌گرا و سگ سه‌پایی‌اش، حداقل $220 میلیون هزینه ساخت و بازاریابی داشت و در سراسر جهان $74 میلیون درآمد کسب کرد. «آرزو»، که با صدای بازیگر آرینا دی‌بوز شخصیت اصلی‌اش به صدا درآورده شد، تقریباً $300 میلیون هزینه شد و $255 میلیون درآمد آورد. (دیزنی درآمد بلیت‌ها را با سینماها تقسیم می‌کند.)
دیزنی اقدام کرد، جنیفر لی را به‌عنوان رئیس خلاق این بخش برکنار کرد و او را با آقای بوش جایگزین نمود؛ بوش در انیمیشن دیزنی مشارکت نوشتن یا هم‌نویسندگی «موانا» (۲۰۱۶)، «زوتوپیا» (۲۰۱۶) و «انکائنتو» (۲۰۲۱) دارد. «زوتوپیا» و «انکائنتو» هر دو اسکار بردند.
دیدگاهتان را بنویسید