دسته: هالیوود

سیدنی سوینی از شروع ضعیف فروش بلیت‌های فیلم «کریستی»، یک درام بیوگرافی که در آن نقش بوکسور پیشگام کریستی مارتین را ایفا می‌کند، عبور می‌کند. این فیلم با رده‌بندی R، تنها ۱٫۳ میلیون دلار جمع‌آوری کرد و به‌عنوان یکی از بدترین آغازهای تاریخ برای فیلمی که در بیش از ۲٬۰۰۰ سینما در آمریکای شمالی اکران شد، شناخته می‌شود.

«ما همیشه هنر را فقط به‌دلیل اعداد نمی‌سازیم؛ ما آن را برای تأثیر می‌سازیم»، سوینی در کپشن یک پست طولانی در اینستاگرام نوشت. «و کریستی مهم‌ترین پروژه‌ای بوده است که تا به حال در زندگی‌ام داشته‌ام.»

به کارگردانی دیوید میچود و با حضور بن فاستر، مریت ویور و کیتی اوبرین، فیلم «کریستی» مسیر صعود کریستی مارتین به شهرت در رینگ را به تصویر می‌کشد، همچنین تلاش همسرش که پیش از آن مربی‌اش بود، برای قتل او را نشان می‌دهد. در مجله Variety، اوون گلیبرمن، سرنقد فیلم، عملکرد تحول‌آفرین سوینی را تحسین کرد و «کریستی» را «یک تصویر دردناک از سوءاستفاده، تسهیل، گازلایتینگ و این که خشونت خانگی تا چه حد می‌تواند پیش برود» توصیف کرد.

«این فیلم نماد بقا، شجاعت و امید است. از طریق کارزارهای ما، آگاهی بسیاری از افراد تحت تأثیر خشونت خانگی را افزایش دادیم. همه ما با این باور که داستان کریستی می‌تواند زندگی‌ها را نجات دهد، در این فیلم مشارکت کردیم»، سوینی در پست اینستاگرام خود گفت. «از همه کسانی که این داستان را دیدند، احساس کردند و باور کردند و در سال‌های آینده نیز باور خواهند کرد، سپاسگزاریم. اگر کریستی حتی به یک زن شجاعت قدم نخست به سوی امنیت را بدهد، ما موفق شده‌ایم.»

«کریستی» اولین انتشار سینمایی شرکت Black Bear Pictures بود که این فیلم را با بودجه‌ای برابر ۱۵ میلیون دلار تولید کرده است. این شرکت مستقل حق پخش فیلم را در چندین سرزمین خارجی به فروش رسانده است که کمکی به جبران خسارات اکران می‌کند. «کریستی» به گروه نامطلوب چندین فیلم پرطرفدار اخیر جشنواره‌ها می‌پیوندد — درام روان‌شناختی جنیفر لارنس و رابرٹ پتینسون به نام «Die My Love»، «Springsteen: Deliver Me From Nowhere» و «The Smashing Machine» — که نتوانستند در فروش بلیت موفق شوند.

مارک پلات، تهیه‌کنندهٔ «Wicked»، شرکت Alloy Entertainment و لورین اسکافاریا، که درامای جرم‌محور جنیفر لوپز به نام «Hustlers» در سال ۲۰۱۹ را ساخته‌اند، نیز جزئی از این «چای‌سفری» هستند.

گویا با یک شات اسپرسو به دل سوراخ خرگوش می‌روید.

ستاره بزرگ صابرینا کارپنتر قرار است در نقش بازیگری و تهیه‌گری یک موزیکال سینمایی بدون عنوان بر پایهٔ رمان آلیس در سرزمین عجایب اثر لوئیس کارول برای یونیورسال پیکچرز حضور یابد.

لورین اسکافاریا، که شاید بیشتر به خاطر نوشتن و کارگردانی فیلم جنایی با حضور جنیفر لوپز به نام Hustlers شناخته می‌شود، مسئول نوشتن و کارگردانی این اثر خواهد بود.

مارک پلات، تهیه‌کنندهٔ عاشق موزیکال که هر دو نسخهٔ برادوی و سینمایی Wicked را به دست داشته‌اند، این پروژه را تولید خواهد کرد. همچنین لزلی مورگنستین و الیسا کوپلویتز داتن از شرکت Alloy Entertainment، که پشت برنامه‌هایی نظیر Gossip Girl و Pretty Little Liars هستند، در نقش تهیه‌کنندگان حضور دارند.

داستان کارول در دورهٔ ویکتوریا دربارهٔ دختری به نام آلیس، که به داخل سوراخ خرگوش می‌افتد (و در دومین رمان از طریق آینه می‌گذرد) و در دنیایی خیالی، بی‌منطق و پر از حیوانات سخنگو و شبه‌انسانی به سر می‌برد، نقل می‌شود. این روایت به طرز مشهور در سال ۱۹۵۱ به‌صورت انیمیشن دیزنی و در سال ۲۰۱۰ به‌صورت نسخهٔ سینمایی زنده‌اکشن با بودجهٔ میلیارد دلاری به کارگردانی تیم برتون، که جانی دپ نقش «عینک‌دار دیوانه» را ایفا کرد، تبدیل شد.

مشخص نیست که کارپنتر دقیقاً چه نقشی ایفا می‌کند، اما منابع می‌گویند این پروژه برای ستارهٔ پاپ جهانی، پروژه‌ای دل‌نشین است. به‌نظر می‌رسد کارپنتر حدود یک سال پیش با ایده‌های مشخص و یک کتاب تصویری به استودیو مراجعه کرده است. با پیشرفت مفهوم، تولیدکنندگان و در نهایت اسکافاریا به این «چای‌سفری» افزوده شدند.

مدیر ارشد توسعهٔ تولید راین جونز و کارگردان توسعهٔ تولید جاکلین گارِل، این پروژه را برای استودیو نظارت می‌کنند. کیتی مک‌نیکول، پروژه را برای مارک پلات پروداکشنز هدایت می‌کند.

پلات، که کارنامهٔ گسترده‌ای از فیلم‌های Legally Blonde تا La La Land دارد، Wicked: For Good را، دومین بخش اقتباس سینمایی Wicked، که در ۲۱ نوامبر در سینماها اکران می‌شود، در دست دارد.

کارپنتر به‌تازگی شش نامزدی برای شصت‌و هشتمین Grammy Awards دریافت کرده است، از جمله آلبوم سال و بهترین آلبوم پاپ وکال برای «Man’s Best Friend» و آهنگ سال، رکورد سال، بهترین اجرای تک‌پاپ و بهترین موزیک‌ویدئو برای «Manchild». از میان سوابق بازیگری او می‌توان به فیلم‌های The Hate U Give و Emergency و سریال دههٔ ۲۰۱۰ Girl Meets World اشاره کرد.

اسکافاریا کارگردانی قسمت‌پایلوت و چندین قسمت دیگر از I Love LA، سریال کمدی HBO که توسط ریچل سِنوت ساخته شده و در ۲ نوامبر به نمایش درآمد، را بر عهده داشته است. او همچنین به‌عنوان تهیه‌کننده اجرایی در این برنامه فعالیت می‌کند. علاوه بر این، او کارگردانی قسمت‌هایی از درام مطرح HBO به نام Succession را انجام داده و حرفهٔ خود را به‌عنوان فیلم‌نامه‌نویس آغاز کرد و فیلم‌هایی مانند Nick and Norah’s Infinite Playlist را نوشت. «Hustlers» که در سال ۲۰۱۹ منتشر شد، توسط بسیاری از انجمن‌های نقاد مورد تحسین قرار گرفت و باعث شد اسکافاریا نامزدی بهترین کارگردانی را از جانب جشنوارهٔ جوایز Independent Spirit دریافت کند.

باید به نویسنده‑کارگردان لُتفی ناتان به‌دلیل نوآوری‌اش امتیاز دهید.

فیلم جدید او، پسر نجار، صرفاً روایت معمولی داستان پر بازگشت یوسف، مریم و فرزندشان، عیسی نیست؛ بلکه یک تخیل دربارهٔ سال‌های نوجوانی او، درگیری‌هایش با پدر دیندار، دردهای رشد و به‌ویژه وسوسه‌هایش که در جمعیت نادرست می‌چرخد؛ به‌ویژه شیطان مصممی که به شکل دختری نوجوان ظاهر می‌شود، می‌پردازد. شور و شوق این مسیح تا به‌حال به این شکل بیان نشده است؛ چون این فیلم ترس‌ناک کم‌بودجه‌ای است که خود را به‌عنوان یک حماسهٔ نه‌کاملاً کتاب مقدسی نشان می‌دهد. پیش از این هم هر دو ژانر را دیده‌ایم، اما ترکیبی سینمایی این‌چنینی ندیده‌ایم. شاید نتایج برای طرفداران هر یک از این ژانرها کاملاً رضایت‌بخش نباشد، اما حداقل متفاوت است.

ناتان به‌طور چشمگیری از تربیت مسیحی ارتدوکس قبطی‌اش بهره می‌گیرد و به‌سخاوت از متن نسبتاً ناشناسی به نام «انجیل تولد توماس» که حاوی مطالبی است که در عهد جدید نیامده، اقتباس می‌کند. او به‌طور عمده به‌سوی تخمین‌های خود دربارهٔ سال‌های نوجوانی عیسی (با بازی نوآ جوپ که با موهای فرِ موج‌دار و جدیتی واقعی نقش‌آفرینی می‌کند) و تربیت او توسط پدر سخت‌گیر و عمیقاً پرهیزگار، یوسف (نیکلاس کیج) و مادر مهربان و حامی‌اش، مریم (FKA Twigs) می‌پردازد، هنگامی که او در منطقهٔ خطرناک مصر رومی که خانواده‌اش در تبعید است، زندگی می‌کند. داستان با تولد نوزاد عیسی به‌صورت تاریک و دردناک آغاز می‌شود؛ سپس به سال ۱۵ میلادی می‌پیوندد، زمانی که او به‌نظر می‌رسد با ترس مقدس از سوی کلونی نفرین‌شدگان نزدیک، و همچنین مکان مجازات، جایی که صلیب‌زنی‌ها به‌طور منظم رخ می‌دهند و مارهای سمی بر بدن زنده‌ها هجوم می‌آورند، مواجه می‌شود. سپس یک غریبهٔ مرموز، زن جوانی تازه‌چهره (با حضور هراس‌انگیز ایزلا جانستون) ظاهر می‌شود که او را به دام خود می‌کشاند؛ اما به‌زودی به‌صورت شیطان واقعی تبدیل می‌شود، هرچند با لب‌های قرمز یاقوتی.

تماشا در Deadline

بله، این حوزه پیش از این بارها به‌صورت‌های مختلف بررسی شده است؛ عمدتاً در قالب‌های معاصر نظیر ارواح‌بان، اما دیدن این‌گونه ترسناک در قالبی که توصیف می‌شود به‌عنوان ترکیبی ژانری از معمای ماورائی، برای من نوین است. از همان ابتدا، یوسف هرگز به این‌گونه شخصیتی که به‌قدر این‌جا رنج‌کشیده است نشان داده نشده بود؛ و کیج — که به‌مراتب متمایزتر از رچارد گِر در فیلم دیوید پادشاه—، نقش مردی را به عهده می‌گیرد که در یک لحظه صریح می‌گوید در حال فروپاشی‌ام، پدری که به‌شدت نگران فرزندش است و اغلب با او در تعارض است، حتی گاهی نمی‌داند آیا او واقعاً پدرش است یا نه.

مریم مادر در مقابل، کاملاً به خوبی و توانایی او برای تغییر جهان اعتقاد دارد. تویگز نقش خود را به‌خوبی ایفا می‌کند، اما فرصتی برای نمایش بازیگری مانند کیج در این فیلم برای او فراهم نشده است. دربارهٔ نوآ جوپ، او به‌عنوان یک پسر نوجوان عادی ظاهر می‌شود؛ اگرچه اکنون کشف می‌کند که توانایی‌های او منحصر به‌فرد و فراتر از همسالانش است. صحنه‌ای که او بی‌رحمانه یک حشره را می‌کشد و سپس زنده می‌کند، پیش‌نمایشی ظریف از اتفاقات آینده است؛ به‌ویژه وقتی که مارها را مستقیماً از گلوی افرادی که نزدیک به مرگ‌اند، می‌کشد. با این حال، او در تقاطع سرنوشت قرار دارد و وسوسه‌های این تجسم شیطان چشم‌دار دل، تضادهای فراوانی را به وجود می‌آورد.

تقریباً تمام فیلم در یونان و با حضور یک تیم بزرگ یونانی فیلمبرداری شده است؛ مکان‌های فیلمبرداری در کریت و آتیک به‌طور مؤثری به‌عنوان خانه واقعی خانواده تقلید شده‌اند. سیمون بوفیلز با فریادهای تاریک اما فضای‌دار، عکاسی سینمایی‌اش را ارائه داد؛ در حالی که طراحی صحنه‌های ژان‑وینسنت پوزو با سبک زمانهٔ خود هماهنگ بود. طراح آرایشی اثرات ویژه، اوریان دو نوو نیز شایستگی ذکر را دارد.

مل گیبسون در عذاب مسیح نگاهی R‑Rated و به‌سختی به آیندهٔ عیسی مسیح ارائه داد. این فیلم بیشتر به ایجاد ترس می‌پردازد تا نشان دادن عیسی‌ای که پیش از این ندیده‌ایم. شاید اولین فیلم ترسناک مبتنی بر ایمان باشد؛ ترکیبی از ژانرهای مختلف و یک فیلم coming‑of‑age که دقیقاً در زمان تعطیلات به‌سر می‌برد.

سازندگان: نیکلاس کیج، الکس هیوز، ریچاردو مادالوسو، جولی ویِز.

عنوان: پسر نجار
پخش‌کننده: Magnolia Pictures
تاریخ انتشار: ۱۴ نوامبر ۲۰۲۵
کارگردان‑نویسنده: لُتفی ناتان
بازیگران: نیکلاس کیج، FKA Twigs، نوآ جوپ، ایزلا جانستون، سوهیلا یاکوب.
رده: R
مدت زمان: ۱ ساعت ۳۴ دقیقه

کیمل بیانیه‌ای در شبکه‌های اجتماعی منتشر کرد تا مرگ او را اعلام کند.

رهبر گروه موسیقی جیمی کیمل و دوست دوران کودکی‌اش، کلیتو اسکوبدو سوم، صبح روز سه‌شنبه درگذشت؛ کیمل این خبر را در شبکه‌های اجتماعی اعلام کرد.

اسکوبدو که گروه موسیقی «Cleto and the Cletones» را در برنامهٔ جیمی کیمل «Jimmy Kimmel Live!» هدایت می‌کرد، ۵۹ ساله بود.

دلیل مرگ اعلام نشد.

نظرات جیمی کیمل هنگام بازگشت به پخش پس از قطع برنامه

«این صبح زود، یک دوست بزرگ، پدر، پسر، موزیسین و انسان را از دست دادیم؛ رهبر گروه موسیقی دیرین من، کلیتو اسکوبدو سوم.» کیمل در یک پست اینستاگرام در روز دوشنبه نوشت. «گفتن اینکه دل‌پکیده‌ایم، حتی کم‌ارزش‌ترین توصیف است. کلیتو و من از زمانی که من نه ساله بودم، جدایی‌ناپذیر بودیم.»

کیمل ادامه داد: «اینکه ما هر روز با هم کار می‌کردیم، رویایی بود که هیچ‌یک از ما هرگز تصور نمی‌کرد که به حقیقت بپیوندد. به دوستان خود قدر بدهید و لطفاً در دعاهای خود، همسر، فرزندان و والدین کلیتو را نیز به یاد داشته باشید.»

کیمل در بخشی از برنامهٔ ۲۰۱۶ که به مناسبت جشن تولد پنجاهمین سالگی اسکوبدو تهیه شده بود، به رابطهٔ خود با او اشاره کرد.

او توضیح داد که در سال ۱۹۷۷، پس از نقل مکان به لاس‌وگاس، اسکوبدو را به‌عنوان همسایه‌اش ملاقات کرد. در ادای احترام تولدی، کیمل دربارهٔ رابطهٔ اولیهٔ خود با اسکوبدو صحبت کرد و عکس‌های آن‌ها در دوران جوانی را به اشتراک گذاشت.

جیمی کیمل پدر چهار فرزند است: آنچه دربارهٔ فرزندانش باید بدانید

در مصاحبه‌ای در سال ۲۰۲۱ با گویلرمو، مهمان برنامه «Jimmy Kimmel Live!»، اسکوبدو دربارهٔ مسیر صعودی‌اش برای کار در برنامهٔ کیمل صحبت کرد.

«فکر می‌کنم آن زمان در آتلانتا بودم و جیمی تماس گرفت و گفت: «سلام رفیق، می‌خواهم این برنامه را داشته باشم. می‌خواهی رهبر بند من باشی؟» من حتماً گفتم: «بله».» اسکوبدو می‌گوید. «این بهترین کاری بود که تا به حال داشته‌ام.»

شبکه خبر ABC به نماینده‌ای از جیمی کیمل تماس گرفته است.

نیویورک (AP) — سالی کرکلند، مدل سابقی که به یک بازیگر ثابت در صحنه، فیلم و تلویزیون تبدیل شد و به‌ویژه به‌خاطر حضور کنار پل نیومن و رابرت ردفورد در «The Sting» و نقش اصلی‌اش که در فیلم ۱۹۸۷ «آنا» نامزد اسکار شد، درگذشت. او ۸۴ ساله بود.

نمایندهٔ او، مایکل گرین، گفت که کرکلند صبح روز سه‌شنبه در یک مرکز مراقبت در پالم اسپرینگز، کالیفرنیا درگذشت.

دوستان در این پاییز یک حساب GoFundMe برای تأمین هزینه‌های درمان او ایجاد کردند. آن‌ها گفتند که او چهار استخوان در گردن، مچ دست راست و لگن چپش را شکسته بود. در حین بهبود، عفونت‌هایی نیز به‌وجود آمد که منجر به بستری شدن در بیمارستان و بازتوانی شد.

«شوخ، پُر انرژی، آسیب‌پذیر و خودانتقادی بود»، بازیگر جنیفر تیلی، که در «Sallywood» هم‌ستارهٔ کرکلند بود، در X نوشت. «او هرگز نمی‌خواست کسی بگوید که او رفته است. نگوید سالی مرد، بگوید سالی به جهان ارواح رفت. سفر ایمن، بانوی زیبا.»

کرکلند در فیلم‌هایی همچون «The Way We Were» به همراه باربرا استریساند، «Revenge» به همراه کوین کوست‌نر، «Cold Feet» با کیت کارادین و تام وییتس، «EDtv» ساخته ران هوارد، «JFK» اثر الیور استون، «Heatwave» با سیسلی تیسون، «High Stakes» با کاتی بیتس، «Bruce Almighty» با جیم کری و فیلم تلویزیونی ۱۹۹۱ «The Haunted» که دربارهٔ یک خانوادهٔ مواجه با پدیده‌های ماورای طبیعت بود، ایفای نقش کرد. او نقش کوتاهی در فیلم «Blazing Saddles» اثر مل بروکس داشت.

بزرگ‌ترین نقش او در فیلم ۱۹۸۷ «آنا» بود؛ او به‌عنوان یک ستارهٔ سینمای چک که در حال زوال بود، زندگی‌اش را در ایالات متحده بازسازی می‌کرد و به بازیگر جوانتری به نام پائولینا پوریزکووا راهنمایی می‌داد. کرکلند جایزه گلدن گلوب را به‌دست آورد و به‌همراه «چیِر» در «Moonstruck»، «گلِن کلوز» در «Fatal Attraction»، «هولی هانتر» در «Broadcast News» و «مرل استریپ» در «Ironweed»، نامزد اسکار شد.

«کرکلند یکی از آن اجراکنندگانی است که استعدادش برای همکارانش یک راز آشکار بوده اما برای عموم مردم همچنان مرموز است»، منتقد روزنامه لس‌آنجلس تایمز در نقد خود نوشت. «پس از این اجرایی که شبیه به شهاب‌سنگی درخشان بود، نباید هیچ‌گونه سردرگمی‌ای در مورد هویت او باقی بماند.»

سابقه‌های بازیگری کرکلند در تلویزیون شامل حضور در «Criminal Minds»، «Roseanne»، «Head Case» و همچنین به‌عنوان بازیگر ثابت در برنامه‌های تلویزیونی «Valley of the Dolls» و «Charlie’s Angels» است.

سال‌دت کرکلند در شهر نیویورک به‌دنیا آمد؛ مادرش ویراستار مد در مجلات Vogue و Life بود که از سن پنج سالگی دخترش را به مدلینگ ترغیب کرد. کرکلند از آکادمی آمریکایی هنرهای نمایشی فارغ‌التحصیل شد و با فیلیپ برتن، معلم ریچارد برتن، و لی استراسبرگ، استاد مکتب متد در بازیگری، تحصیل کرد. اولین موفقیت او حضور در «13 Most Beautiful Women» اثر اندی وارول در سال ۱۹۶۴ بود. او به‌صورت برهنه نقش قربانی ربایش در اثر «Sweet Eros» اثر ترنس مک‌نالی که به‌صورت آف‑برادوی اجرا می‌شد ایفا کرد.

او نقطهٔ سقوط حرفه‌ای خود را زمانی تجربه کرد که در فیلم ۱۹۶۹ «Futz» بر روی یک خوک عریان سوار شد؛ که یک منتقد گاردین آن را بدترین فیلمی که تا به حال دیده بود توصیف کرد. او نوشت: «این فیلم دربارهٔ مردی بود که عاشق یک خوک شد و حتی با معیارهای افسرده‌بار آن دوره، افسرده‌بار بود».

کرکلند همچنین به دلیل برهنگی در تعداد زیادی از نقش‌ها و علل اجتماعی‌اش شناخته شد که مجله Time او را «ایزادورا دانکل معاصر در حوزهٔ بازیگری برهنه» نامید.

کرکلند به‌عنوان داوطلب برای افراد مبتلا به ایدز، سرطان و بیماری‌های قلبی، از طریق صلیب سرخ آمریکا افراد بی‌خانمان را تغذیه می‌کرد، در تلهمون‌ها برای مراکز مراقبت‌های پایان‌حیات شرکت می‌کرد و حامی زندانیان، به‌ویژه جوانان بود.

اتحادیهٔ بازیگران SAG‑AFTRA او را «یک اجراکنندهٔ بی‌باک که هنر و حمایت‌هایش بیش از شش دهه را در بر می‌گیرد» توصیف کرد و افزود که «به‌عنوان یک مربی حقیقی و مدافع بازیگران، سخاوت و روح او همچنان الهام‌بخش خواهد بود.»

تام کراس و آنا دی آرماس روابطشان به‌نظر می‌رسد که به‌پایان رسیده‌اند؛ او اکنون تمرکز خود را بر «دوست‌یابی» دوباره گذاشته است. گزارشی جدید ادعا می‌کند که ستارهٔ «ماموریت: ناممکن» به‌طور فعال به دنبال شناخت افراد جدید است، چه در هالیوود و چه، احتمالاً، در طبقهٔ بالای جامعهٔ بریتانیا.

این دوستی باعث ایجاد حدس و گمان‌های فراوان شد؛ ولی گفت‌وگوی اخیر به این سؤال متمایل است که چه کسی ممکن است قدم بعدی باشد و چرا. درنتیجه، داستان اکنون ترکیبی از ترجیحات شخصی، محاسبه‌های شغلی و زمان‌بندی است. علاوه بر این، یک پیوند قدیمی با چارلایز ترون در این بستر دوباره به‌ظاهر آمد.

تام کراس به دنبال آشنایی با شخصی جدید است؛ منبع این‌را ادعا می‌کند

طبق گزارشی تازه از The National Enquirer، منبعی می‌گوید: «او آماده است تا کسی نو پیدا کند و در این زمینه بسیار پیشگام است». رسانه همچنین گفتهٔ این منبع را نقل می‌کند: «او به دایرهٔ گستردهٔ خود اعلام کرده که آمادهٔ معرفی است». علاوه بر این، شخص مذکور ترجیح خاصی را بیان می‌کند: «در ایده‌آل، او دوست دارد با زنی که از طبقهٔ بالای جامعهٔ بریتانیا باشد، رابطه داشته باشد، اما این برای او به سادگی همانند یافتن کسی از صنعت فیلم نیست».

همان گزارش این ترجیح را به کار مرتبط می‌سازد. بر اساس این رسانه، منبع می‌افزاید که اگر تام کراس «با کسی در حوزهٔ خودش ملاقات کند، می‌توانند بر روی پروژه‌ها با هم همکاری کنند»، که این را «مزیتی بزرگ» می‌نامد. در همین حین، مقاله اشاره می‌کند که کراس «چشمان خود را به سمت چارلایز ترون دوخته است»، که به گفتگوهای عمومی پیشین دربارهٔ یک همکاری احتمالی اشاره دارد. با این حال، هیچ‌گونه درخواست رسمی یا دستیابی ثبت‌شده‌ای در این مقاله ذکر نشده است.

از منظر کلی، تام کراس همچنان یک ستون ثابت در جعبه‌سازهای جهانی باقی مانده است. در همین حال، نمایهٔ آنا دی آرماس پس از فیلم «بدون زمان برای مردن» و چندین پروژهٔ معتبر، به طرز چشمگیری اوج گرفت. بنابراین، حدس‌زدن‌های مربوط به رابطهٔ بین تام کراس و آنا دی آرماس به‌طور طبیعی به سوالاتی دربارهٔ فصل بعدی او منجر شده است. با این حال، گزارش حاضر هر حرکتی را به‌عنوان تصمیمی عمدی نه‌که شتاب‌زده نشان می‌دهد.

در نهایت، این مطلب بر شتاب و پیشرفت تأکید می‌کند. بر اساس گزارش مذکور، منبعی اظهار داشته: «افراد در دنیای تام از دیرباز به او می‌گویند که با او تماس بگیرد و او اکنون می‌گوید که این کار را خواهد کرد». بنابراین، نکتهٔ اصلی ساده است: گفت‌وگوی دربارهٔ رابطهٔ تام کراس و آنا دی آرماس در حال خاموش شدن است و این بازیگر به سمت آینده می‌نگرد.

پست «چرا آنا دی آرماس برای تام کراس از پیش به‌گذشت تبدیل شده — منبع» ابتدا در Reality Tea منتشر شد.

اوسکار آیزاک مایل است به جهان «جنگ ستارگان» دیزنی بازگردد، اما تنها به یک شرط.

در مصاحبه‌ای تازه با GQ، نامزد جایزه گلدن گلوب و ستارهٔ فیلم جدید گیلِرمو دل تورو، فرانکلنشتاین، افشا کرد که پس از سال‌ها عدم تمایل، مایل است نقش خود در «جنگ ستارگان» را دوباره ایفا کند.

با این حال، با توجه به رویدادهای اخیر، به نظر نمی‌رسد که این مسأله خیلی نزدیک باشد.

«اگرچه در این لحظه تمایلی برای کار با دیزنی ندارم»، آیزاک به GQ گفت. «اما اگر بتوانند راه‌حلی پیدا کنند و، می‌دانید، به فاشیسم تسلیم نشوند، خیلی خوب خواهد بود.»

آیزاک نخستین بار در نقش خلبان جنگی X‑وینگ، پو دامرون، در فیلم جنگ ستارگان: بیداری نیرو (سال ۲۰۱۵) ظاهر شد و این نقش را در فیلم‌های جنگ ستارگان: آخرین جدی (۲۰۱۷) و جنگ ستارگان: سکوایواکر (۲۰۱۹) دوباره ایفا کرد. او همچنین صدای شخصیت خود را در سریال انیمیشنی جنگ ستارگان: مقاومت به صدا درآورد.

سخنان او اندکی پس از آن شد که شبکه ABC متعلق به دیزنی، جیمی کیمل را از برنامهٔ شب‌هنگام خود تعلیق کرد. این تعلیق پس از اظهاری که در پی ترور فعال‌ محافظه‌کار چارلی کرک، پس از مرگ او، انجام شد.

کیمل چهار روز پس از انجام مصاحبه به میزبانی بازگشت و (به جز یک روز به دلایل شخصی) تا به امروز برنامه‌اش را ترک نکرده است، علی‌رغم انتقادات مستمر به رئیس‌جمهور دونالد ترامپ.

جنگ ستارگان تنها ارتباط آیزاک با دیزنی نیست؛ او پس از ایفای نقش در سریال Disney+ مون نایت (سال ۲۰۲۲) به دنیای سینمایی مارول نیز پیوست.

توسط رزا کاوالکانتی

با هدف پیشرفت به‌جای تکثیر، اجرا یا برنامهٔ جاری استینگ بر یک تنظیم مینیمالیستی متمرکز است. همراه با گیتاریست دیرینه‌اش دامینیک میلر و درامر کریس ماس، این برنامه مجموعهٔ گسترده‌ای از آهنگ‌ها را از دوران گروه The Police تا مجموعهٔ وسیعی از کارهای سولو او ارائه می‌دهد و نگاهی فشرده اما عمیق به مسیر حرفه‌ای‌اش می‌اندازد.

استینگ همچنان با صداقت، گرمی و جذابیت خود، نسل‌های مختلفی از طرفداران را جذب می‌کند و تجربه‌ای پرانرژی موسیقایی ارائه می‌دهد. او اغلب بین آهنگ‌ها متوقف می‌شود تا به مخاطبان نگاهی کوتاه به چگونگی شکل‌گیری برخی از قطعاتش بدهد. هنگام معرفی آهنگ «Fields of Gold» می‌گوید: «می‌خواهم آهنگی دربارهٔ خانه‌ام بخوانم؛ یک خانهٔ کوچک در حومهٔ روستایی انگلستان دارم، که بیشتر شبیه یک قلعه است، اما نزدیک به استون‌هنج قرار دارد». سپس ادامه می‌دهد: «اگر روزی به استون‌هنج آمدید، به در من بزنید تا برایتان یک فنجان چای آماده کنم». تعامل همیشگی او با مخاطبان حس صمیمیت و آشنایی را القا می‌کند؛ هدیه‌ای برای هواداران وفادار.

در سن ۷۴ سالگی، استینگ همچنان با صدای بی‌نقص و جاودانه‌اش و بدن سرسخت، مخاطبان را شگفت‌زده می‌کند و حضور صحنه‌ای چشم‌گیر و انرژی‌اش را به نمایش می‌گذارد.

تور ۳.۰ برچیدهای جدیدی از آهنگ‌های بازهم‌نظم‌سازی‌شده را برجسته می‌کند؛ نسخه‌های طولانی‌تری که طنین جاز بیشتری دارند و به‌جای تکیه بر اجراهای بزرگ و پر زرق‌وبرق که در تورهای پیشین معمول بود، موسیقی را در مرکز توجه قرار می‌دهند.

قالب سه‌نفره اجرای آزادتر و پرانرژی‌تری از قطعات محبوب را به همراه دارد، در حالی که اصالت و تازگی خود را حفظ می‌کند. این تور نشان‌دهندهٔ جذابیت مستمر استینگ در سطوح جهانی و میراث اوست که امکان تطبیق تجربهٔ زنده‌اش با محیط‌های مختلف را فراهم می‌سازد.

استینگ به‌جای نمایش پرزرق‌وبرق، بر محتوا تأکید کرده است. می‌توانید انتظار صحنه‌های آشنا را داشته باشید، اما در عین حال نوآوری‌های ظریفی را نیز شاهد باشید. با رویکردی بالغ‌تر و پیچیده‌تر، گویی آهنگ‌ها ساختار مستحکم‌تری پیدا کرده‌اند و کمتر به همراهی آرایش‌های بزرگ وابسته‌اند، در حالی که همچنان صیقلی و پویا می‌مانند. نوازندگی باس او در طول اجرا واضح و برجسته است.

چنان‌که در نقدهای پیشین اشاره کردم: «هیچ‌کس شبیه استینگ صدا ندارد» و به‌نظر نمی‌رسد کسی بتواند این‌کار را بکند.

استینگ برنامه‌ریزی کرده است تا تا ماه اوت ۲۰۲۶ به تور ادامه دهد، شامل تورهای اروپا و استرالیا.

فهرست اجرا: فهرست اجرا

پس از بیش از سه دهه، حقوق راجر رابیت به خالقش بازگشت.

اخبار خوشایندی از توون‌تاون! نویسنده کتاب Who Censored Roger Rabbit?، گاری کی. ولف، مالکیت کامل شخصیت محبوبش، راجر رابیت، را به دست آورد. ولف این خبر را در مصاحبه‌ای با ImNotBad تأیید کرد و گفت: «حالا حقوق تمام شخصیت‌هایم و تمام کتاب‌هایم را دوباره دارم. اساساً می‌توانم پروژه‌های خودم درباره راجر رابیت را انجام دهم.»

بازگشت حقوق راجر رابیت به لطف بند بازگشت حق تکثیر ۳۵ ساله ممکن شد؛ این بند به خالقان اجازه می‌دهد پس از گذشت دوره‌ای معین، مالکیت خود را بازپس گیرند. از زمان انتشار Who Framed Roger Rabbit? توسط دیزنی (در آن زمان تحت لیبل Touchstone Pictures) ۳۷ سال می‌گذرد و اگرچه این فیلم از نظر انتقادی و تجاری موفق بود، دنباله‌ای شکل نگرفت؛ زیرا تلاش‌ها برای ساخت آن توسط کارگردان فیلم ۱۹۸۸، رابرت زمیکیس، رها شد.

ولف به نظر می‌رسد تمایل دارد پروژه‌های بیشتری درباره راجر رابیت راه‌اندازی کند حال که حقوق را بازیابی کرده است، اما تأکید می‌کند که می‌خواهد استانداردهایی را که فیلم ۱۹۸۸ تعیین کرده حفظ کند؛ او می‌گوید: «هر دنباله‌ای که بسازیم باید حداقل به کیفیت فیلم اصلی برسد. در ارزش تولید، در لحن، در محتوای فیلمنامه، در همدلی و در توسعه شخصیت‌ها. باید به همان اندازه خوب یا حتی بهتر از آنچه پیش از این انجام داده‌ایم باشد. این همان چیزی است که طرفداران می‌خواهند و من به آن‌ها قول داده‌ام که این را به آن‌ها ارائه خواهم داد.»

او فاش کرد که حقوق تقریباً یک سال پیش به‌صورت آرام بازگشت و تمرکز او از پیش به پروژه‌های جدید منتقل شده است، به‌طوری که یکی از پیشرفته‌ترین ایده‌های او حول شخصیت جسیکا رابیت می‌چرخد: «پروژه برجسته‌ترین … فیلم زنده‌عمل جسیکا رابیت است که بر پایه کتاب Jessica Rabbit: XERIOUS Business ساخته می‌شود. این اولین پروژه‌ای بود که نگاهی به آن انداختیم و اولین چیزی که آغاز به توسعه کردیم. احتمالاً هم‌اکنون پیشرفته‌ترین پروژه است.»

ولف ممکن است مواد دیگری از Who Censored Roger Rabbit? را نیز بررسی کند، از جمله مواردی که در فیلم حضور نیافتند. «بسیاری از مردم پرسیده‌اند چرا فیلم اول را به‌صورت دقیق‌تری بر پایه کتاب Who Censored Roger Rabbit? نساختیم. خوب، این موضوع هم در دستور کار است.»

نویسنده که پیشتر شرکت والت دیزنی را به‌خاطر حق‌الزحمه‌های پرداخت‌نشده دادگاه کرد، گفت هنوز تمایل دارد در پروژه‌های آینده دوباره با این شرکت همکاری کند، اما به نظر می‌رسد اگر دیزنی می‌خواست فیلم‌های بیشتری از راجر رابیت تولید کند، مدت‌ها پیش این کار را می‌کرد. امیدواریم در آینده پروژه‌های بیشتری از راجر رابیت توسط سایر طرف‌های علاقه‌مند به‌وجود آید.

دنتون دیویدسون

شرکت فیلم مستقل، تریلر رسمی «طاعون» را عرضه کرد؛ این یک معمایی بلوغ به کارگردانی چارلی پولینگر است. در این فیلم، جوئل ادگرتون همراه با استعدادهای نوظهور اوروت بلانک، کایو مارتین و کنی راسموسن صحنهٔ ناآرام و گاه خشن دوران پسرانه را به تجربه‌ای واقعاً کابوس‌وار تبدیل می‌کنند.

پس از کسب تحسین در بخش Un Certain Regard جشنواره فیلم کن ۲۰۲۵، «طاعون» در تاریخ ۲۴ دسامبر در نیویورک و لس‌آنجلس به‌طور انحصاری به نمایش در می‌آید و سپس از ۲ ژانویه به‌صورت سراسری گسترش می‌یابد. برای آشنایی کامل با «طاعون» ادامه مطلب را بخوانید.

دربارهٔ چه چیزی است؟

در یک اردوگاه پولو آب مخصوص پسران، «طاعون» داستان جیک (کایو مارتین) را به تصویر می‌کشد؛ پسری ۱۲ ساله با اضطراب اجتماعی که در یک مراسم ستمگرانه برای هدف قرار دادن یک نفر حاشیه‌نشین با بیماری مرموزی که شرکت‌کنندگان آن را «طاعون» می‌نامند، گرفتار می‌شود. همان‌طور که این «بازی» ادعایی به‌سرعت از کنترل خارج می‌شود، جیک می‌ترسد که آنچه به‌عنوان شوخی شروع شده، ممکن است حقیقتاً چیز مضطربی باشد.

تماشای تریلر

بازیگران چه کسانی هستند؟

فیلم با بازی جوئل ادگرتون (Train Dreams، The Gift) به‌عنوان «Daddy Wags»، مشاوری در اردوگاه که اقتدار او زیرپوشانی از تنش‌های تاریک دارد، به تصویر کشیده می‌شود. ادگرتون همچنین به‌عنوان تهیه‌کننده تحت نشان Five Henrys حضور دارد.

ستاره‌های نوظهور اوروت بلانک، کایو مارتین و کنی راسموسن نقش سرگروه مجموعه را بر عهده دارند؛ آن‌ها به‌عنوان اردوگران گرفتار در توفان روانی در حال پیشرفت فیلم به‌کار گرفته می‌شوند. بلانک پیش‌تر با حضور در کمدی ۲۰۲۴ Griffin in Summer شناخته شد، در حالی که مارتین — اسکیت‌باز و بوکسور با بیش از یک میلیون دنبال‌کننده در شبکه‌های اجتماعی — اولین حضور سینمایی خود را دارد. راسموسن، که به خاطر Chicago Med و Night Sky شناخته شده، نقش «پسر طاعون» محروم را ایفا می‌کند.

پشت‌صحنهٔ فیلم چه کسانی هستند؟

کارگردان چارلی پولینگر برای اولین بار در کارگردانی بلند‌مدت همراه با همکار دیرینه و فیلمبردار استیون بریکون که فیلم را با 35 میلی‌متری در رومانی به‌تصویر کشید، به‌صحنه می‌آید.

تیم خلاق شامل دبیران هنری هیز (Cha Cha Real Smooth) و سایمون نجو (The Babadook)، آهنگساز یوهان لنکس (معروف به همکاری با A$AP Rocky و Travis Scott) و طراح صدای برنده جایزه امی دامیان ولپه (The Lighthouse، The Northman) است.

تولیدکنندگان شامل Lizzie Shapiro (Shiva Baby)، Lucy McKendrick، Steven Schneider (Split، Watcher)، Roy Lee (Barbarian، It)، Derek Dauchy و Joel Edgerton هستند.

زمان اکران چه زمانی است؟

IFC فیلم «طاعون» را به‌صورت انحصاری در سینماهای نیویورک و لس‌آنجلس در تاریخ ۲۴ دسامبر به نمایش می‌گذارد و از ۲ ژانویه به‌صورت سراسری به‌همهٔ کشور گسترش می‌یابد.

برای مطالعهٔ کامل مقاله اینجا کلیک کنید.