نامزدهای Game Awards اعلام شدند و شش بازی برای به‌دست‌آمدن به جایزهٔ معتبر «بازی سال» رقابت می‌کنند: Clair Obscur: Expedition 33، Death Stranding 2: On the Beach، Donkey Kong Bananza، Hades 2، Hollow Knight: Silksong و Kingdom Come: Deliverance 2. نامزدهای امسال برای نخستین بار در تاریخ این مراسم، که بیش از یک دهه قدمت دارد، تاریخی می‌سازند؛ چرا که برای اولین بار چندین بازی ایندی برای برنده شدن جایزهٔ اصلی رقابت می‌کنند.
اگرچه این تاریخچه بدون سردرگمی نیست. باید پرسید: آیا Clair Obscur: Expedition 33 واقعاً یک بازی «ایندی» است؟ با ۱۲ نامزدی — که بیشترین در تاریخ این مراسم است — Clair Obscur نه تنها برای «بازی سال» بلکه برای هر دو دستهٔ ایندی، یعنی «بهترین بازی مستقل» و «بازی ایندی تازه‌کار»، و همچنین برای دسته‌های مختلف تخصصی دیگر نیز نامزد شد.
در نگاه نخست، Expedition 33 ظاهر و وقاریش شبیه یک بلوک‌بسار AAA معمولی است تا ایندی‌های کوچکتر مانند Peak یا Megabonk. با تیمی حدود ۳۰ نفر در Sandfall و بودجه‌ای کمتر از آنچه برای یک بازی با این سطح تولید انتظار می‌رود، Clair Obscur بر پایهٔ سیستمی که توسط کارشناسان داده‌های صنعت در اوایل امسال پیشنهاد شده، احتمالاً به‌عنوان یک بازی دستهٔ AA شناخته می‌شود. این برچسب مبهم، جایی میان بازی‌های ایندی تیم‌های کوچک (مانند تیم سه‌نفرهٔ Team Cherry سازندهٔ Silksong) و بلوک‌بسارهای چندمیلیونی که جدول فروش‌ها را تسخیر می‌کنند، مانند Call of Duty، قرار می‌گیرد.
درست است، Sandfall Interactive که سازندهٔ Expedition 33 است، یک استودیوی مستقل است که شاید همین کافی باشد تا اولین اثر برجستهٔ آن را به‌عنوان یک بازی «ایندی» معرفی کند. از سوی دیگر، Sandfall با Kepler Interactive برای انتشار بازی همکاری کرد و به‌واسطهٔ این شراکت توانست بودجه‌ای جمع‌آوری کند تا بازیگران هالیوودی (چارلی کوکس به‌عنوان گاستاو، اندی سرکیس به‌عنوان رنوآ) را به بازی جذب کرده و آن را در نمایشگاه بزرگ یک ناشر مطرح قرار دهد. (به‌نظر نمی‌رسد که Daredevil بتواند در یک ایندی واضح مانند Consume Me حضور پیدا کند.)
می‌توان استدلال کرد که همکاری با ناشر، مخالف مفهوم مستقل بودن است؛ اما در واقع، برای استودیوهای مستقل، همکاری با ناشر برای عرضهٔ بازی‌ها به بازار و تبلیغ پس از انتشار امری رایج است. به‌عنوان مثال، Raw Fury که ناشر Blue Prince است، در این زمینه تخصص دارد. حتی نامزد GOTY سال ۲۰۲۴، Balatro که توسط توسعه‌دهندهٔ تک‌نفرهٔ LocalThunk ساخته شده — یک ایندی بی‌نظیر —، ناشری به‌نام Playstack داشته که بازی‌هایی مانند Mortal Shell و The Case of the Golden Idle را منتشر کرده است.
به‌نوعی، Clair Obscur: Expedition 33 یادآور Baldur’s Gate 3 سال ۲۰۲۳ است. هر دو بازی، روح زمانهٔ صنعت را در سال‌های خود به خوبی به تصویر کشیدند و (به‌طور عادلانه یا نه) به‌عنوان نقطه عطفی برای نشان دادن این‌که بازی‌های AAA می‌توانند چه باشند و استودیوهای مستقل چه می‌توانند انجام دهند، هنگامی که از چنگال شرکت‌های مادر شبیه به انحصار رها می‌شوند، شناخته شدند. (Sandfall توسط پیشین‌های Ubisoft تأسیس شد.)
سایر عناوین در دستهٔ بهترین بازی مستقل (Best Independent Game) در The Game Awards — Absolum، Ball x Pit، Blue Prince، Hades 2، Hollow Knight: Silksong — همه به‌وضوح بازی‌های ایندی هستند. همین‌طور نامزدهای دستهٔ بازی ایندی تازه‌کار که به Blue Prince و Expedition 33 می‌پیوندند: Despelote، Dispatch و Megabonk.
Dispatch، با این حال، در یک منطقهٔ خاکستری مشابه Expedition 33 قرار می‌گیرد. این بازی بدون شک ظاهر، مقیاس و قیمت شبیه یک ایندی دارد؛ اما آیا نسبت به Expedition 33 بیشتر «ایندی» است؟ سبک هنری آن که شبیه کتاب‌های کمیک زنده می‌شود، همان ظاهر زنده‌مانند Unreal Engine 5 که از بازی‌های غیر ایندی انتظار می‌رود، ندارد؛ اما صدابازهای آن شامل استعدادهای هالیوودی (آرون پل، جفری رایت) هستند و Critical Role در تأمین مالی مرحلهٔ نهایی توسعه کمک کرد، علاوه بر این برخی از اعضای این پروژه نقش‌های کلیدی را ایفا کردند. استودیو AdHoc که سازندهٔ Dispatch است، حدود ۳۰ نیروی کار داشت هنگامی که بازی در Game Awards سال گذشته نمایش داده شد؛ یعنی از نظر اندازه با Sandfall مقایسه‌پذیر است. (البته افراد بیشتری نیز در خارج از استودیو در Expedition 33 مشارکت داشتند.)
در مجموع، اضطراب پیرامون این که «ایندی» چیست و چه نیست، به‌زودی از بین نمی‌رود. هنوز در اوایل مسابقات جوایز ۲۰۲۵ هستیم و تعجبی ندارم اگر نهادهای بیشتری Expedition 33 و توسعه‌دهنده Sandfall را به‌عنوان ایندی شناخته کنند، همانند Indie Game Awards. (به‌هر حال، کارگردان Guillaume Broche در گفت‌وگو با Eurogamer در اوایل امسال استودیو را «triple‑I» نامید که… یک نکتهٔ دیگر به این بحث طبقه‌بندی افزود.)
شاید نامزدی‌های Clair Obscur: Expedition 33 در دسته‌های مستقل، اصلاح مسیر توسط هیئت داوران (که Polygon یکی از اعضای مشارکتی آن است) پس از این‌که Baldur’s Gate 3 در ۲۰۲۳ به‌عنوان ایندی شناخته نشد، باشد. یا شاید این تلاش به‌منظور تعریف بازی‌های ایندی به‌عنوان آن‌هایی باشد که توسط تیم‌های مستقل ساخته می‌شوند، صرف‌نظر از بودجه یا مقیاس. یا شاید به این دلیل رخ داده که هنوز بهترین واژگان و برچسب‌های دقیق برای توصیف مقایسه‌ای بازی‌ها در دست نداریم.
در این مقطع، شاید یک بازی ایندی همان‌طور که محتوای بزرگسالان طبقه‌بندی می‌شود: وقتی می‌بینی، می‌دانی که ایندی است.
دیدگاهتان را بنویسید