باید به نویسنده‑کارگردان لُتفی ناتان به‌دلیل نوآوری‌اش امتیاز دهید.
فیلم جدید او، پسر نجار، صرفاً روایت معمولی داستان پر بازگشت یوسف، مریم و فرزندشان، عیسی نیست؛ بلکه یک تخیل دربارهٔ سال‌های نوجوانی او، درگیری‌هایش با پدر دیندار، دردهای رشد و به‌ویژه وسوسه‌هایش که در جمعیت نادرست می‌چرخد؛ به‌ویژه شیطان مصممی که به شکل دختری نوجوان ظاهر می‌شود، می‌پردازد. شور و شوق این مسیح تا به‌حال به این شکل بیان نشده است؛ چون این فیلم ترسناک کم‌بودجه‌ای است که خود را به‌عنوان یک حماسهٔ نه‌کاملاً کتاب مقدسی نشان می‌دهد. پیش از این هم هر دو ژانر را دیده‌ایم، اما ترکیبی سینمایی این‌چنینی ندیده‌ایم. شاید نتایج برای طرفداران هر یک از این ژانرها کاملاً رضایت‌بخش نباشد، اما حداقل متفاوت است.
ناتان به‌طور چشمگیری از تربیت مسیحی ارتدوکس قبطی‌اش بهره می‌گیرد و به‌سخاوت از متن نسبتاً ناشناسی به نام «انجیل تولد توماس» که حاوی مطالبی است که در عهد جدید نیامده، اقتباس می‌کند. او به‌طور عمده به‌سوی تخمین‌های خود دربارهٔ سال‌های نوجوانی عیسی (با بازی نوآ جوپ که با موهای فرِ موج‌دار و جدیتی واقعی نقش‌آفرینی می‌کند) و تربیت او توسط پدر سخت‌گیر و عمیقاً پرهیزگار، یوسف (نیکلاس کیج) و مادر مهربان و حامی‌اش، مریم (FKA Twigs) می‌پردازد، هنگامی که او در منطقهٔ خطرناک مصر رومی که خانواده‌اش در تبعید است، زندگی می‌کند. داستان با تولد نوزاد عیسی به‌صورت تاریک و دردناک آغاز می‌شود؛ سپس به سال ۱۵ میلادی می‌پیوندد، زمانی که او به‌نظر می‌رسد با ترس مقدس از سوی کلونی نفرین‌شدگان نزدیک، و همچنین مکان مجازات، جایی که صلیب‌زنی‌ها به‌طور منظم رخ می‌دهند و مارهای سمی بر بدن زنده‌ها هجوم می‌آورند، مواجه می‌شود. سپس یک غریبهٔ مرموز، زن جوانی تازه‌چهره (با حضور هراس‌انگیز ایزلا جانستون) ظاهر می‌شود که او را به دام خود می‌کشاند؛ اما به‌زودی به‌صورت شیطان واقعی تبدیل می‌شود، هرچند با لب‌های قرمز یاقوتی.
تماشا در Deadline
بله، این حوزه پیش از این بارها به‌صورت‌های مختلف بررسی شده است؛ عمدتاً در قالب‌های معاصر نظیر ارواح‌بان، اما دیدن این‌گونه ترسناک در قالبی که توصیف می‌شود به‌عنوان ترکیبی ژانری از معمای ماورائی، برای من نوین است. از همان ابتدا، یوسف هرگز به این‌گونه شخصیتی که به‌قدر این‌جا رنج‌کشیده است نشان داده نشده بود؛ و کیج — که به‌مراتب متمایزتر از رچارد گِر در فیلم دیوید پادشاه—، نقش مردی را به عهده می‌گیرد که در یک لحظه صریح می‌گوید در حال فروپاشی‌ام، پدری که به‌شدت نگران فرزندش است و اغلب با او در تعارض است، حتی گاهی نمی‌داند آیا او واقعاً پدرش است یا نه.
مریم مادر در مقابل، کاملاً به خوبی و توانایی او برای تغییر جهان اعتقاد دارد. تویگز نقش خود را به‌خوبی ایفا می‌کند، اما فرصتی برای نمایش بازیگری مانند کیج در این فیلم برای او فراهم نشده است. دربارهٔ نوآ جوپ، او به‌عنوان یک پسر نوجوان عادی ظاهر می‌شود؛ اگرچه اکنون کشف می‌کند که توانایی‌های او منحصر به‌فرد و فراتر از همسالانش است. صحنه‌ای که او بی‌رحمانه یک حشره را می‌کشد و سپس زنده می‌کند، پیش‌نمایشی ظریف از اتفاقات آینده است؛ به‌ویژه وقتی که مارها را مستقیماً از گلوی افرادی که نزدیک به مرگ‌اند، می‌کشد. با این حال، او در تقاطع سرنوشت قرار دارد و وسوسه‌های این تجسم شیطان چشم‌دار دل، تضادهای فراوانی را به وجود می‌آورد.
تقریباً تمام فیلم در یونان و با حضور یک تیم بزرگ یونانی فیلمبرداری شده است؛ مکان‌های فیلمبرداری در کریت و آتیک به‌طور مؤثری به‌عنوان خانه واقعی خانواده تقلید شده‌اند. سیمون بوفیلز با فریادهای تاریک اما فضای‌دار، عکاسی سینمایی‌اش را ارائه داد؛ در حالی که طراحی صحنه‌های ژان‑وینسنت پوزو با سبک زمانهٔ خود هماهنگ بود. طراح آرایشی اثرات ویژه، اوریان دو نوو نیز شایستگی ذکر را دارد.
مل گیبسون در عذاب مسیح نگاهی R‑Rated و به‌سختی به آیندهٔ عیسی مسیح ارائه داد. این فیلم بیشتر به ایجاد ترس می‌پردازد تا نشان دادن عیسی‌ای که پیش از این ندیده‌ایم. شاید اولین فیلم ترسناک مبتنی بر ایمان باشد؛ ترکیبی از ژانرهای مختلف و یک فیلم coming‑of‑age که دقیقاً در زمان تعطیلات به‌سر می‌برد.
سازندگان: نیکلاس کیج، الکس هیوز، ریچاردو مادالوسو، جولی ویِز.
عنوان: پسر نجار
پخش‌کننده: Magnolia Pictures
تاریخ انتشار: ۱۴ نوامبر ۲۰۲۵
کارگردان‑نویسنده: لُتفی ناتان
بازیگران: نیکلاس کیج، FKA Twigs، نوآ جوپ، ایزلا جانستون، سوهیلا یاکوب.
رده: R
مدت زمان: ۱ ساعت ۳۴ دقیقه
