در جلسه‌ای از دادگاه عالی دهلی، تیم حقوقی پریا کاپور شواهد قوی ارائه داد که ادعاهای مربوط به جعل وصیت‌نامه سونجی کاپور را رد می‌کند. اسناد، شامل رسیدهای هزینه و ردپاهای دیجیتال، این ادعاها را رد کردند، در حالی که دادگاه به بررسی نحوه تدوین و اصالت وصیت‌نامه پرداخت. این پرونده در تاریخ ۲۱ نوامبر ادامه دارد.
در روز سوم مبارزهٔ حقوقی بر سر وصیت‌نامهٔ صنعت‌گر مرحوم سونجی کاپور، دادگاه عالی دهلی پاسخی دقیق از تیم حقوقی پریا کاپور به ادعاهایی که طرف کاریزما کاپور مطرح کرد، شنید. برای کسانی که با این موضوع آشنایی ندارند، فرزندان کاریزما و همسر بیوه سونجی کاپور در جدالی حقوقی برای وراثت دارایی حدود ۳۰٬۰۰۰ کرور روپیهٔ او قرار دارند. فرزندان کاریزما دادخواستی تقدیم کردند که ادعا می‌کردند پریا وصیت‌نامهٔ او را جعل کرده است. در جلسهٔ قبلی، دختر کاریزما ادعای عدم پرداخت دو ماه هزینهٔ تحصیل او را مطرح کرد. این موضوع باعث شد دادگاه به هر دو طرف یادآوری کند تا از نمایش‌های دراماتیک بی‌مورد پرهیز کنند.
با این حال، وکیل پریا، شیل ترهان، اسناد گسترده‌ای ارائه داد تا ادعای قبلی مبنی بر عدم پرداخت هزینه‌های دانشگاهی فرزندان را رد کند. او رسیدی به مبلغ ۹۵ لاک روپیه برای هر ترم نشان داد که تأیید می‌کند این پرداخت قبلاً انجام شده است و روشن کرد که قسط بعدی برای ترم دوم تنها در ماه دسامبر موعد دارد.
فرزندان کاریزما کاپور، وصیت‌نامه سونجی کاپور را به چالش می‌کشند و تضادهای واضحی را برجسته می‌نمایند
این به‌طور مستقیم با جلسهٔ قبلی در تضاد بود که در آن وکیل نمایندهٔ دختر کاریزما ادعای عدم پرداخت دو ماه هزینه‌ها را مطرح کرده بود. پس از رفع مسألهٔ هزینه‌ها، دادگاه به مسألهٔ اصلی، یعنی اصالت وصیت‌نامهٔ سونجی که توسط کاریزما و فرزندان مورد اختلاف است، پرداخت. سپس وکلای فرایند کامل شکل‌گیری وصیت‌نامه را برای دادگاه شرح دادند.
آنها اعلام کردند که اولین پیش‌نویس روی لپ‌تاپ نیتین شارما، وکیل مسئول تهیهٔ سند، ایجاد شده است. اقرارنامهٔ او این موضوع را تأیید کرد و به کمک اسکرین‌شات‌ها، تاریخچهٔ فایل‌ها و متادیتا مستند شد. شارما حتی لپ‌تاپ خود را به دادگاه آورد و به قضات پیشنهاد کرد تا همه چیز را به‌صورت مستقیم بررسی کنند.
سپس دفاع جدول زمانی ویرایش‌ها را تشریح کرد: سونجی پیش‌نویس را در ۱۰ مارس ۲۰۲۵ مرور کرد، بازخورد خود را در چند روز بعد ارسال کرد و نسخهٔ نهایی در ۱۷ مارس ۲۰۲۵ تکمیل شد. این زمان‌بندی دقیقاً با اقرار خود دعوا‌کنندگان که سونجی همان روز به دهلی رسیده بود، مطابقت داشت. اسناد مسافرتی ارائه‌شده در دادگاه با متادیتا هم‌راستا بود و یک توالی دیجیتال و فیزیکی بدون درز ایجاد کرد.
زنجیرهٔ نگهداری سند نیز به‌طور کامل بیان شد؛ از ایجاد فایل ورد تا تبدیل آن به پی‌دی‌اف امضا شده، از ردپاهای ایمیل بین شارما و حسابدار دنیش آگاروال، تا تغییر نام، ارسال و در نهایت لحظه‌ای که سونجی در ساعت ۵٫۰۱ بعدازظهر وصیت‌نامه را در گروه واتس‌اپ دفتر خانوادگی مشاهده کرد. تمام این مراحل توسط لاگ‌ها، اسکرین‌شات‌ها و بیانیه‌های سوگندآلود پشتیبانی شد.
ادعای جدید دعوا‌کنندگان — اینکه امضای موجود بر روی وصیت‌نامه ممکن است واقعی نباشد — به‌صورت قطعی رد شد. دفاع تأکید کرد که همان امضا توسط کاریزما و فرزندان برای دریافت منافع به ارزش ۲٬۰۰۰ کرور روپیه از صندوق خانوادگی RK استفاده شده است. آنها تا پیش از منازعه درباره وصیت‌نامه، که صرفاً به دارایی‌های شخصی باقی‌ماندهٔ سونجی همچون سهم ۶٫۵٪ در AIPL و برخی املاک بین‌المللی مربوط می‌شود، هرگز اصالت آن را زیر سؤال نبرده بودند.
هر دو شاهد تأییدکننده، شارما و آگاروال، در سوگندنامه‌های خود تأیید کردند که امضا واقعی است و به‌درستی شاهد شده است. ایمیل‌های ارائه‌شده در دادگاه نشان دادند که پس از فوت سونجی، آگاروال بلافاصله با وصی تماس گرفته است. وصی نسخهٔ اصلی وصیت‌نامه را در ۲۴ ژوئن ۲۰۲۵ دریافت کرد — تحویل‌گیری که خود دعوا‌کنندگان به‌صورت کتبی تأیید کردند. به‌مدت چندین هفته پس از درگذشت سونجی، دعوا‌کنندگان وصیت‌نامه را درخواست نکردند و بر اسناد صندوق تمرکز کردند؛ این امر ادعای مخفی‌کردن آن را تضعیف می‌کند.
ادعای دیگری — اینکه وصیت‌نامه به‌دلیل عدم ثبت مشکوک به نظر می‌رسد — نیز رد شد. دفاع روشن کرد که ثبت وصیت‌نامه تحت قانون هند الزامی نیست و پروبیت در دهلی ضرورت ندارد. افزون بر این، از آنجا که بخش بزرگی از دارایی‌های ثابت سونجی در خارج از کشور قرار دارد، در هر صورت پروبیت لازم نخواهد بود. احکام قضایی مرتبط برای تقویت این استدلال‌ها ارائه شد.
پیش از پایان جلسه، دفاع بر رفتار پریا کاپور پس از درگذشت سونجی کاپور تأکید کرد و خاطرنشان نمود که او بیش از یک کرور روپیه برای تحصیلات، بهداشت و رفاه کلی فرزندان هزینه کرده است، کاملاً مطابق با دستورات صندوق و وصیت‌نامه. در همین زمان، وکیل ارشد راجیو نایار که نمایندهٔ پریا بود، به دادگاه گفت که این یک «سنت سالم» است که یک شوهر اموال خود را به همسر واگذار می‌کند. او به وصیت‌نامهٔ پدر سونجی ارجاع داد و گفت: «هیچ نکتهٔ مشکوکی در این نیست که شوهر تمام دارایی‌های خود را به همسر بدهد. همان‌طور که در وصیت‌نامهٔ پدر همسرم نیز تمام موارد به همسر واگذار شده است. این سنتی سالم است که شاید هنوز ادامه دارد.»
در میانهٔ این دعوای حقوقی پرنمایی، به گزارش‌ها بازیگر آپارتمان مسکونی‌اش در بندرا وست، بمبئی را اجاره‌اش تمدید کرده است. بر پایه اسنادی که توسط Square Yards بررسی شده، بازیگر «دل تو پاگل هی» قراردادی جدید یک‌ساله به ارزش ۶۶٫۱۲ لاک روپیه برای منزل لوکس خود امضا کرده است.
دیدگاهتان را بنویسید