وقتی اشتفان گروبر هشت‌ساله بود، سگ را دید که از روی دیوار می‌دود؛ نه در دنیای واقعی، بلکه در انیمیشن کوتاه دست‌کشیده «حادثه» اثر ژول انگل، که در حین گشت‌وگذار هنری در پایونیر اسکوئر پخش می‌شد.
آن اولین باری بود که گروبر جادوی انیمیشن را حس کرد.
او در کودکی همیشه آرزوی جادوگر شدن داشت و فیلم انگل به او نشان داد که انیمیشن هم می‌تواند همان حس شگفتی را ایجاد کند.
گروبر می‌گوید: «از آن لحظه به بعد، فکر کردم که این‌طوری جادوگر می‌شوم.»
حالا این رؤیا به شکل راک پیپر سیزرز، جشنواره انیمیشن‌های دست‌ساز، تجلی یافته که این ماه در استودیوهای گروسیری واقع در نورث بیکن هیل برگزار می‌شود.
گروبر که از انگل الهام گرفته، این جشنواره را برای جشن گرفتن هنر انیمیشن دست‌کشیده راه‌اندازی کرده؛ در حالی که ابزارهای دیجیتال و فناوری‌های نوین در حال تهدید کردن این هنر و تبدیل آن به چیزی از گذشته هستند.
تأثیر یک مربی
سال‌ها پس از دیدن «حادثه» اثر انگل، گروبر برای پیگیری رؤیای انیماتور شدن به موسسه هنرهای کالیفرنیا رفت. به طور کاملاً اتفاقی، با انگل به عنوان مربی‌اش جفت شد.
حتی پس از فارغ‌التحصیلی گروبر، تأثیر انگل بر او فراتر از انیمیشن گسترش یافت.
گروبر می‌گوید: «او سبیل و عینک‌های ضخیم و کلاه داشت. در رؤیاهایم، با دست‌های دراز و استخوانی‌اش با من حرف می‌زد. نصیحت‌های زندگی‌ام را از او می‌گرفتم.»
انگل در سال ۲۰۰۳ در ۹۴ سالگی درگذشت.
گروبر برای گرامی‌داشت میراث او و به اشتراک گذاشتن آثارش، از مرکز موسیقی بصری – شرکتی که حقوق فیلم‌های انگل را در اختیار دارد – مجوز گرفت. برای جلب اعتمادشان، باید نشان می‌داد که فرد مناسبی برای این کار است.
راک پیپر سیزرز: جشنواره انیمیشن دست‌ساز، از همین پیگیری زاده شد.
این جشنواره انیمیشن در بامبleshoot ۲۰۲۴ رونمایی شد و آثاری در رسانه‌های مختلف، از انیمیشن‌های دست‌کشیده سنتی تا فیلم‌های استاپ‌موشن، را به نمایش گذاشت. «حادثه» اثر انگل جشنواره را افتتاح کرد.
گروبر به عنوان کیوریتور جشنواره، انیماتورها را از سراسر کشور از استودیوهای منزوی‌شان بیرون کشید و آن‌ها را در جامعه‌ای متحد بر پایه جادوی تصاویر متحرک گرد هم آورد.
به گفته گروبر، محدودیت‌های بودجه‌ای بعداً مانع از ادامه نمایش انیمیشن در بامبleshoot شد و جشنواره خانه جدیدی در استودیوهای گروسیری یافت.
روش قدیمی‌مدرسه‌ای
گروبر که در کالج هنرهای کورنیش انیمیشن تدریس می‌کند، راک پیپر سیزرز را راهی برای حمایت از هنرمندان، زنده کردن رؤیاهای دست‌کشیده‌شان، و حفظ این هنر در برابر انیمیشن‌های کامپیوتری – به ویژه آن‌هایی که با هوش مصنوعی ساخته می‌شوند – می‌بیند؛ نگرانی‌ای که در صنایع خلاق رو به رشد است.
هرچند گروبر قابلیت‌های انیمیشن کامپیوتری را می‌پذیرد، اما تأکید می‌کند که imprint انسانی در هر فریم دست‌ساز، غیرقابل جایگزین است.
گروبر می‌گوید: «ضربان قلبم را در آن می‌بینی. شکنندگی صدایم را می‌شنوی و شکنندگی خطوطم را می‌بینی.»
روبی وارد، یکی از انیماتورهای برجسته امسال از کلرادو، هفت سال صرف ساخت «ریاضیات حیوانات» کرد؛ انیمیشن کوتاه استاپ‌موشن با کات‌اوت کاغذی که سفر دختری جوان را در یک منظره رؤیایی الهام‌گرفته از قرون وسطی دنبال می‌کند.
وارد با ۱۲ فریم در ثانیه کار کرد و ۱۰,۰۰۰ فریم را به صورت دستی فیلم‌برداری کرد؛ با صدها مداد رنگی و انبوه جعبه‌های پر از کات‌اوت‌های کاغذی شخصیت‌ها و پس‌زمینه‌ها، برای ساخت این فیلم ۱۵ دقیقه‌ای.
به عقیده او، هرچند مزایا و راحتی انیمیشن کامپیوتری غیرقابل انکار است، اما روش دست‌ساز قدیمی‌مدرسه‌ای هنرمندان را وادار می‌کند که با کارشان عمدی‌تر باشند.
او می‌گوید که طبیعت آهسته و روش‌مند انیمیشن، چیزی است که واقعاً از این هنر لذت می‌برد. حتی اگر ابزارهای دیجیتال راحت باشند، باور دارد که هنر تولیدشده توسط هوش مصنوعی، شادی را از فرآیند می‌گیرد.
وارد می‌گوید: «غرق شدن در محتوای تولیدشده به صورت مصنوعی، حس پیروزی یا رسیدن به قله فناوری را نمی‌دهد. حس می‌کند که واقعاً چیزی را از دست داده‌ایم.»
وارد بدون آموزش رسمی در انیمیشن یا فیلم‌سازی، استاپ‌موشن را به عنوان خروجی در دسترس برای بیان خود کشف کرد. پس از تماشای «سیرک پرنده مونتی پایتون»، اولین فیلم استاپ‌موشن خود را با دوربین گوشی همسرش ساخت.
علی‌رغم فشار برای سازگاری با هنر دیجیتال، وارد می‌گوید پایبندی به رویکرد کات‌اوت استاپ‌موشن، راه او برای مقاومت در برابر همه‌گیر شدن تصاویر کامپیوتری است.
وارد می‌گوید: «چیزی در بریدن نقاشی‌ها برایم جالب بود؛ نوعی رها کردن آن‌ها از پس‌زمینه کاغذ.»
در حالی که وارد از سرعت عمدی انیمیشن دست‌ساز لذت می‌برد، دیگران مثل جین لیم بررسی می‌کنند که چگونه هویت شخصی کارشان را شکل می‌دهد.
انیماتوری از نیوجرسی، لیم بعد جدیدی شخصی به راک پیپر سیزرز امسال می‌بخشد. فیلم «ممنون بابت عشقت» نقطه عطفی در هنر و هویت اوست.
پیش از آمدن به عنوان queer، لیم اغلب حیوانات و زنان را با معصومیت کودکانه به تصویر می‌کشید.
در «ممنون بابت عشقت»، انیمیشن دست‌کشیده، دو شکل سگ جنسیت‌مایل که تغییر می‌کنند، در حال کشتی گرفتن در صمیمیت به تصویر کشیده شده‌اند. فیلم سفر او به سوی پذیرش خود را بازتاب می‌دهد و به سبکی بالغ‌تر و تم‌های عمیق‌تر برای لیم اشاره می‌کند.
هرچند لیم در جشنواره انیمیشن حضور نخواهد داشت، اما همچنان ارتباط عمیقی با جامعه انیمیشن دست‌ساز احساس می‌کند که در زمانی که بیشترین نیاز را داشت، او را به رسمیت شناخت.
لیم می‌گوید: «وقتی اشتفان برایم ایمیل زد، خیلی احساس انزوا می‌کردم چون بیشتر کارهای فعلی‌ام از جایی بسیار آسیب‌پذیر می‌آید. اما دانستن اینکه اشتفان هم queer است و فیلم‌های queer می‌سازد… دعوت را در زمان و مکان مناسب فرستاد.»
در آینده، گروبر راک پیپر سیزرز را به یک سری تورینگ تبدیل می‌کند و امیدوار است جادویی را که در کودکی حس کرده بود، در سراسر کشور به اشتراک بگذارد. تا آن زمان، امیدوار است فضاهایی برای انیماتورها در سیاتل پرورش دهد و جامعه محلی را دعوت کند تا آثارشان را تجربه کنند.
گروبر می‌گوید: «آماده باشید تا چیزی ببینید که شعر بصری است؛ چیزی که فوق‌العاده موفق می‌شود ماده رؤیایی فرد را از او بیرون بکشد و برای مخاطبی از رؤیابینان هم‌فکر بیان کند. و اگر رؤیابینان هم‌فکر نباشید، شاید شما را یکی از آن‌ها کند.»
راک پیپر سیزرز: جشنواره انیمیشن دست‌ساز
۱۴-۱۵ نوامبر؛ ۳۰۰۱ خیابان ۲۱ ام جنوبی، سیاتل؛ ۱۰-۲۵ دلار؛ thegrocerystudios.com/events
دیدگاهتان را بنویسید